• Τι είναι η βαρβαρότητα;
• Είδη βαρβαρισμών

Εξηγούμε τι είναι βαρβαρότητα στη γλώσσα και διάφορα παραδείγματα. Επίσης, ποιοι τύποι υπάρχουν και τα χαρακτηριστικά του καθενός.

Οι βαρβαρισμοί είναι συνήθως πολύ συχνοί στην καθομιλουμένη.

Τι είναι η βαρβαρότητα;

Αποκαλούμε βαρβαρισμούς σε εκείνα τα λάθη ή ανακρίβειες κατά την προφορά ή τη σύνταξη μιας λέξης ή φράσης ή κατά τη χρήση ορισμένων ξένων λέξεων (αλλοδαποί) δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί στο δικό του ιδίωμα. Είναι ένα είδος γλωσσικού λάθους που είναι συνήθως πολύ συνηθισμένο στο μιλάει καθομιλουμένη και λαϊκή, αλλά από την άποψη του κανόνας Η γλώσσα θεωρείται ένδειξη έλλειψης πολιτισμού ή παιδείας.

Ο όρος βαρβαρότητα προέρχεται από τη λέξη βάρβαρος, που επινοήθηκε στο Αρχαία Ελλάδα να αναφερθώ στο περσικός, τους αιώνιους αντιπάλους τους, που η γλώσσα τους ήταν ακατανόητη στους Έλληνες.

Οι Έλληνες χλεύασαν μέσω της ονοματοποιίας»Καπηλειό, Καπηλειό«Επειδή έτσι τους ακουγόταν ολόκληρη η περσική γλώσσα. Με τον καιρό δημιούργησαν το "βάρβαρο" (barbaroi) ως υποτιμητικό τρόπο αναφοράς όχι μόνο σε αυτούς, αλλά σε όλους τους ξένους που θεωρούσαν πολιτικά και κοινωνικά κατώτερους, δηλαδή σε «άνθρωπους που μιλούν άσχημα».

Ο όρος κληρονομήθηκε στη γλώσσα των Ρωμαίων (βάρβαρος) και χρησιμοποιήθηκε με παρόμοιο τρόπο κατά τους αυτοκρατορικούς χρόνους της, για να αναφερθεί σε γειτονικούς λαούς που δεν μιλούσαν λατινικά.

Γι' αυτό ο όρος βαρβαρότητα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως συνώνυμο της βαρβαρότητας ή της βαρβαρότητας: μια βίαιη, βάναυση, απολίτιστη πράξη ή ρήση. Ίσως θυμόμαστε ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ακριβώς, κατέληξε να πέσει στις επιδρομές εκείνων των λαών που χαρακτηρίστηκαν ως βάρβαροι.

Στις μέρες μας, όμως, αντιλαμβανόμαστε τους βαρβαρισμούς ως φαινόμενο τυπικό της ομιλίας και της γραφής της ίδιας γλώσσας, όταν έρχονται σε αντίθεση με τη συντακτική ή γραμματική της σειρά, δηλαδή τις ιδανικές νόρμες της.

Ωστόσο, δεν είναι πάντα δυνατό να διακρίνουμε εύκολα τις βαρβαρότητες νεολογισμοί (νέες συνεισφορές στη γλώσσα) ή ξένες λέξεις (δάνεια από άλλες γλώσσες). Για το λόγο αυτό, πολλές βαρβαρότητες καταλήγουν να γίνονται αποδεκτές και να ενσωματώνονται στη γλώσσα.

Είδη βαρβαρισμών

Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι βαρβαρότητας, ανάλογα με την πτυχή της γλώσσας στην οποία εμφανίζεται το σφάλμα: προσωδικός (ήχος), μορφολογική (μορφή) ή συντακτική (τάξη). Ας δούμε το καθένα ξεχωριστά:

Προσωδιακές βαρβαρότητες

Εμφανίζονται όταν υπάρχουν αλλοιώσεις ή ανακρίβειες στον τρόπο προφοράς ή άρθρωσης του ήχους της γλώσσας. Η κακή προφορά συχνά ανταποκρίνεται στα κριτήρια της οικονομίας της γλώσσας, δηλαδή στην ελάχιστη δυνατή προσπάθεια στην προφορά. άλλες φορές, στην απλή κακία.

Γι' αυτό πρέπει να διαφοροποιούνται από τις διαλεκτικές παραλλαγές της ίδιας γλώσσας, αφού μια γλώσσα δεν προφέρεται πάντα η ίδια σε όλες τις κοινότητες Ομιλία.

Παραδείγματα προσωδιακών βαρβαρισμών στα Ισπανικά είναι:

• Προφέρετε το «ζ” σαν να ήταν «και”, μιμούμενος την ένταση άλλων γλωσσών: yir αντί να γυρίζει.
• Μην προφέρετε ορισμένα ενδιάμεσα σύμφωνα: πηγαίνω γιατί πήγες, εγκληματίας ανά δράστη.
• Προφέρετε ένα "s” στο τέλος των ρημάτων δεύτερου προσώπου: έφαγες γιατί έφαγες, έφτασες αντί να ήρθες εσύ.
• Να προφέρει σύνδρομο αντί για σύνδρομο.
• Να προφέρει τάσι αντί για ταξί.
• Να προφέρει aigre αντί για αέρα.
• Να προφέρει captus αντί για κάκτους.
• Να προφέρει διψασμένος αντί για μπριζόλα.
• Να προφέρει insepto αντί για έντομο.
• Να προφέρει ήρθες αντί να ήρθες εσύ.
• Να προφέρει κολλώδης αντί για εμετό.

Μορφολογικές βαρβαρότητες

Πραγματοποιούνται όταν η αλλοίωση επέρχεται στην ίδια την κατασκευή μιας λέξης, τόσο στο επίπεδο της ορθογραφίας όσο και στην προφορά της. Γι' αυτό και συχνά θεωρούνται ανορθόγραφα, και συχνά οδηγούν στη λανθασμένη δημιουργία ανύπαρκτων λέξεων.

Παραδείγματα μορφολογικών βαρβαρισμών στα Ισπανικά είναι:

• Η χρήση του Άνοιξε αντί να ανοίξει.
• Η χρήση του λήψη αντί για λήψη.
• Η χρήση του αμερικανικού αντί του αμερικανικού.
• Η χρήση του Ακρωτήρι αντί ταιριάζει, από το ρήμα ταιριάζει.
• Η χρήση του περπάτησα αντί για περπάτησε, του ρήματος περπατώ.
• Η χρήση του οδήγησα αντί για οδήγησα, του ρήματος οδηγώ.
• Η χρήση του estuata αντί για άγαλμα.
• Η χρήση του αυστηρός αντί για αυστηρό.
• Η χρήση του χάιγα αντί για οξιά.
• Η χρήση του πέθανε αντί για νεκρό.
• Η χρήση του καναπέδες αντί για καναπέδες.
• Η χρήση του Ξέρω ή sepo αντί να ξέρω.

Συντακτικοί βαρβαρισμοί

Πραγματοποιούνται όταν η αλλαγή επέρχεται στη σειρά των όρων μιας πρότασης, ή στη συμφωνία τους (ως προς το φύλο, τον αριθμό κ.λπ.).

Παραδείγματα συντακτικών βαρβαρισμών στα Ισπανικά είναι:

• Η χρήση της φράσης "χονδρικά"Όταν θα έπρεπε"χονδρικά”.
• Η χρήση του «πρώτου» αντί του «πρώτου».
• Η χρήση του «πιο καλύτερα» ή «πιο χειρότερο» αντί του «καλύτερου» και του «χειρότερου».
• Η χρήση του «de que» όπου αντιστοιχεί το «αυτό» (dequeísmo), όπως στο: μου είπε για τι... ή Σκέφτομαι τι…
• Η χρήση του «εκείνου» όπου αντιστοιχεί «του αυτού» (queísmo), όπως στο: συνειδητοποιούμε ότι... ήΤι συζητούσατε εσείς οι δύο;
• Η χρήση του «σε σχέση με» αντί του «σε σχέση με» ή «σε σχέση με».
• Η προσαρμογή του ρήμα έχουν, όπως σε: υπάρχουν άνθρωποι που... ή υπήρξαν χιλιάδες ανθρωποκτονίες.